- Klimczok

Polana Dębowiec – Szyndzielnia – Klimczok – Prz. Karkoszczonka - Szczyrk

(Beskid Śląski) 13.07.2009

Informacje ogólne

Długość trasy: 10,2km

Najwyższy punkt trasy: Klimczok 1117m n.p.m.

Najniższy punkt trasy: Schronisko PTTK Dębowiec 520m n.p.m.

Przewyższenie bezwzględne: 597m

Podejścia

Łączna długość podejść: 5,4km

Łączna wysokość podejść: 628m

Średnie nachylenie: 11,6%

Schroniska

Schronisko Dębowiec, Schronisko Szyndzielnia, Schronisko Klimczok, Chata Wuja Toma

Szczyty

Dębowiec (525m n.p.m.) – szczyt w Beskidzie Śląskim Z polany pod Dębowcem roztacza się panorama na Bielsko-Białą i Magurkę Wilkowicką. Na górnym skraju polany znajduje się schronisko górskie, poniżej schroniska w drewnianej chacie mieści się dyżurka GOPR. Przy schronisku znajduje się węzeł szlaków turystycznych na Szyndzielnię, Klimczok, Błatnią i do Bielska-Białej. Do schroniska prowadzi wygodna droga, dlatego polana pod Dębowcem stanowi miejsce niedzielnych spacerów bielszczan. Szczyt leży w granicach miasta Bielsko-Biała. Początki schroniska sięgają 1895 r.

Cuberniok (731m n.p.m.) – szczyt w Beskidzie Śląskim Znajduje się w granicach administracyjnych Bielska-Białej, w dzielnicy Olszówka Górna.Pod względem geograficznym leży w Paśmie Baraniej Góry, jednym z dwóch głównych grzbietów Beskidu Śląskiego, i (wraz z Szyndzielnią, Mokrym Groniem i Dębowcem) stanowi północne ramię Klimczoka.Od północy sąsiaduje z Dębowcem, a od wschodu z Mokrym Groniem. Od położonej na południe Szyndzielni oddziela go przełęcz Dylówki (720m n.p.m). Od zachodu stok Cubernioka opada ku Dolinie Wapienicy. Porośnięty jest lasami bukowymi z domieszką drzew iglastych – świerków i jodeł. Znajduje się w granicach Parku Krajobrazowego Beskidu Śląskiego, a jego zachodnia część chroniona jest również w ramach zespołu przyrodniczo-krajobrazowego Park Ekologiczny "Dolina Wapienicy".

Przełęcz Dymówki (720m n.p.m.) – siodło w grzbiecie wybiegającym na pn. od Szyndzielni, oddzielające wzniesienia Cubernioka i Dębowca.

Szyndzielnia (1028m n.p.m.) - szczyt Beskidu Śląskiego, północne ramię Klimczoka, usytuowany pomiędzy dolinami Olszówki, Wapienicy i Białki w granicach administracyjnych miasta Bielska-Białej, porośnięty lasami bukowymi z domieszką drzew iglastych - świerków i jodeł. Na

stoku tzw. Małego Gronia stanowisko modrzewi. Szyndzielnia znajduje się w granicach Parku Krajobrazowego Beskidu Śląskiego. Pod szczytem, na wysokości 1001m n.p.m., znajduje się duże schronisko turystyczne wybudowane w roku 1897 przez organizację Beskidenverein. Jest to pierwsze schronisko w Beskidzie Śląskim i polskich Beskidach, rozbudowane w latach 1954-1957. Obok schroniska - niewielkie alpinarium założone przez Edwarda Schnacka oraz węzeł szlaków pieszych, którymi dotrzeć można m.i. do: Wapienicy, Olszówki, Bystrej, Szczyrku, Brennej, Jaworza oraz na Klimczok, Błatnią, Kozią Górę. Od roku 1953 pod szczyt dociera kolej gondolowa - gruntownie zmodernizowana w latach 1994-1995.

Klimczok (1117m n.p.m.) – szczyt górski w północno-wschodniej części Pasma Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim. Przebiega przezeń granica administracyjna Bielska-Białej i stąd szczyt Klimczoka jest najwyższym punktem tego miasta. Przez szczyt biegnie też historyczna granica pomiędzy Śląskiem i Małopolską. Usytuowany w grzbiecie, podchodzącym tu od południowego zachodu, z Trzech Kopców, jest Klimczok zwornikiem dla grzbietu opadającego łagodnie na północ ku Szyndzielni oraz drugiego, odchodzącego na wschód ku Magurze. Wierzchołek Klimczoka ma kształt kopca o zaokrąglonym szczycie. Grzbiety odchodzące od niego są dość szerokie, za to stoki opadające ku dolinom Białki (na północnym wschodzie), Biłej (na południu) i Barbary (na zachodzie) są strome i porośnięte bukowo-świerkowymi lasami. Na północno-wschodnich stokach Klimczoka znajdują się źródła Białki. Na szczycie stalowy maszt z antenami przekaźników telekomunikacyjnych. Z istniejącej do końca lat 70. XX w. na wierzchołku Klimczoka drewnianej wieży triangulacyjnej widać było znaczną część Karpat Zachodnich od Łysej Góry na zachodzie po Tatry na południowym wschodzie. Dziś, z uwagi na podrastające wokół

wierzchołka drzewa, widok ogranicza się jedynie do sektora południowo-wschodniego, w którym ponad grzbietami Beskidu Żywieckiego królują szczyty Tatr. Na Klimczoku średnia roczna temperatura wynosi 5-6°C. Pokrywa śnieżna o grubości ok. 220cm utrzymuje się przez około 125 dni w roku, od początku listopada do początku maja. Maksymalną pokrywę śnieżną na Klimczoku zanotowano 14 marca 1993 roku i wyniosła ona 305cm. Klimczok cechują duże opady do 1300mm rocznie. Przez około 79 dni w roku świeci słońce. Wybierając się na Klimczok warto zabrać ze sobą coś przeciwdeszczowego. Jeszcze na początku XIX w. góra nazywana była Goryczną Skałką lub po prostu Skałką. Na zachodnich zboczach góry, tuż pod szczytem, ciągnie się system rowów grzbietowych i rozpadlin skalnych (skąd pierwotna nazwa), w których znajduje się kilka niewielkich jaskiń. Największa z nich, długości 26m, miała być według lokalnych podań kryjówką słynnego zbójnika żywiecko-śląskiego pogranicza – Klimczoka. Od jego nazwiska w epoce romantyzmu poszła obecna nazwa szczytu. Schronisko PTTK na Klimczoku (zwane dawniej Klementynówką), wybudowane obecnym kształcie na początku XX wieku i stacja ratunkowa GOPR znajdują się już właściwie na zboczach Magury.

Przełęcz Karkoszczonka (729m n.p.m.) - głęboka przełęcz w głównym grzbiecie Beskidu Śląskiego, między Beskidem (860m n.p.m.) na południu a Trzema Kopcami (1082m n.p.m.) na północy. Tym samym jest najniższym i najwygodniejszym przejściem między Szczyrkiem a

Brenną, używanym zresztą przez miejscową ludność od wielu wieków. Od strony wschodniej, ze Szczyrku, na przełęcz wyprowadza droga wiodąca doliną potoku Biła, natomiast od strony zachodniej, z Brennej Bukowej - droga wiodąca dolinką źródłowego cieku Brennicy. Obie drogi w większej części są pokryte wąskim dywanikiem asfaltowym, jednak przejazd przez przełęcz jest zamknięty dla ruchu samochodowego. Na przełęczy znajduje się również prywatne schronisko turystyczne - Chata wuja Toma. Urządzono je w starej (z ok. 1918 r.), znacznie rozbudowanej chałupie góralskiej, której pierwotnym właścicielem był Adam Porębski.

Pełna galeria znajduje się pod poniższym linkiem:
http://www.przemyslawjakubiak.pl.tl/Galeria/kat-15.htm